Peru - Te Coca, Incas a Blisters

Helo o Peru! Heb flogio ers bod yn Peru felly dyma chydig o`r hanes hyd yn hyn. Nethon ni hedfan i Lima a chyrraedd tua hanner nos ar Ebrill y 11eg. Gethon ni fws o`r dref y diwrnod wedyn felly dim ond gallu treulio chydig oriau yn Lima ei hun. Ond gethon ni ddim y teimlad ein bod ni wedi colli llawer, dim lot i weld yna a ddim yn ddinas ddiddorol iawn yr olwg. Ag yn hynod o annoying oedd pob un taxi yn beepio arnan ni, a gan gysidro bo rhan fwyaf o`r ceir ar y ffordd yn daxis oedd hynna`n digwydd yn llawer rhy aml!

Nethon ni aros 2 noson wedyn yn Nazca sy`n bellach i lawr yr arfordir. Mewn ardal sych iawn yn llawn twyni tywod, ac felly`n boeth iawn. Ond tref ddigon diddorol a`r bobl yn glên yna. Ethon ni i weld y Nazca Lines, sef lluniau o anifeiliaid wedi eu gwneud gan y bobl oedd yn byw yna yn tua`r flwyddyn 600 a sydd ond yn gallu cael eu gweld o`r awyr. Felly gethon ni drip mewn awyren fach iawn a hedfan yn isel i weld y llinellau anhygoel, peofiad eitha rhyfedd gan bod gan neb esboniad go iawn o beth ydyn nhw a pam eu bod nhw yna. Ond oedd o`n hwyl, ag yn rywbeth cofiadwy i wneud ar ben-blwydd Gwawr yn 22!! Gath hi hefyd dorri ei gwallt gan ddyn wedi gwisgo fel dynes ag oedd ddim wir yn edrych ar ei gwallt o gwbl wrth ei dorri! Ag ethon ni allan am fwyd a wedyn treulio 14 awr ar fws - pen-blwydd hapus Gwawr!

Roedd y bws yn mynd a ni i Cuzco sydd yn dref hyfryd, ond yn eitha twristaidd. Dyma lle mae`r rhan fwyaf o bobl sy`n mynd i`r dref Inca Machu Picchu yn aros, felly cymysgedd wahanol o bobl. Nethon ni ddim gwneud yr Inca Trail gan bod rhaid bookio misoedd o flaen llaw, felly nethon ni benderfynu gwneud trek oedd yn anoddach ac yn hirach ond yn dal i orffen yn Machu Picchu - ddim yn siwr os oedd hyn yn beth call neu ddim! Ta waeth, oedd on loads o hwyl er bod Gwawr wedi cael 13 blister ac yn cerdded yn droednoeth erbyn y dwrnod olaf am fod ei thraed hi`n brifo gymaint! Oedd na dri grwp yn gwneud y trek ar yr un pryd felly tua 20 ohono ni, digon o bobl i siarad efo nhw! 5 oedd yn ein grwp ni, sef Gwawr a fi, 2 ferch o`r Ariannin a boi ifanc o Loegr. Nath pawb lwyddo i gyrraedd y pwynt uchaf, sef 4,600 metr, tua dau draean i fyny Salkantay (rhai wedi talu i fynd ar gefn ceffyl!) Fi oedd y trydydd i gyrraedd y top o´r
rhai oedd yn cerdded, ag oedd o`n struggle, ond oedd mynd lawr yr ochr arall yn galed ar y penliniau hefyd! Oedd campio allan yn hwyl hefyd, ond dim llawer o gwsg i`w gael! Gethon ni reid mewn truck hefyd - diddorol, aeth o a ni i`r hot springs oedd y yr ardal - grêt i gael bath ar ôl bod mor fudr am mor hir! Uchafbwynt arall oedd croesi afon fesul tri mewn rhyw fath o gawell fetal oedd yn cael ei dynnu gan bobl ar bob ochr - lluniau ar flickr yn fuan. Oedden ni`n falch o gyrraedd yr hostel yn Aguas Cliente, sef y dref agosaf at Machu Picchu, sy`n bodoli ond oherwydd twristiaid cyn belled ag on i`n weld! Wedyn codi`n gynnar y bore wedyn er mwyn gweld y dref cyn i`r holl dwristiaid gyrraedd. Gwerth gweld y lle yn bendant, hollol anhygoel a diddorol iawn. Wedyn nôl i Cuzco er mwyn mynd allan i ddathlu ein bod ni gyd dal yn fyw, yn hytrach na cael noson dda o gwsg a fyddai falle wedi bod yn syniad gwell!